De voorzitter opende de bijeenkomst met een hartelijk welkom aan de aanwezigen.

Er waren deze keer geen bijzonderheden te melden, maar alleen 2 vragen.

1^e Wilt U nog mee met de bus op 25 februari? Er zijn nog enkele plaatsen over.

2^e Willen diegenen alsnog hun contributie betalen die dat nagelaten hebben.

Daarna startte de Hr. Strootman zijn lezing over Wim Sonneveld.

Hij werd geboren in 1918 en leefde in een gezin met 9 kinderen in Utrecht.
Zijn vader Gerrit was kruidenier, dus begrijpelijk dat de kinderen mee moesten helpen in de winkel en vooral toen zijn moeder na 5 jaar in 1923 overleed.

Wim kreeg later een slechte verhouding met zijn vader, die hem als opvolger van de winkel toedacht.
Dat zag Wim niet zitten en ging na zijn schoolopleiding het huis uit.
Hij werd aangenomen bij Louis Davids als zijn persoonlijke secretaris en regelde optredens voor Davids à Fl. 90.00.
Wanneer aanvragers dit te duur vonden bood hij zichzelf aan voor minder.
Zo leerde hij hoe dat werkte totdat Davids erachter kwam en hem opstaande voet ontsloeg.

Geen probleem, hij richtte zijn eigen agentschap op, met Huub Jansen als impresario.

De verdere uiteenzetting van Hr. Strootman ging afwisselend verder met fragmenten radio opnamen van zijn bekende liedjes zoals ‘voetbal poule van ome Thijs’- ‘de orgelgelman’ – Willem Parel’ Verslag van een opa’- ‘frater Venantius. Enz.

Helaas is Wim op 56  jarige leeftijd plotseling overleden aan een acute hartaanval op 8-3-1974.

Strootman eindigde met waar hij mee begon, met het bekende lied:
Nooit, nooit, nooit zou ik iets anders willen zijn!        

We hebben gelachen en meegezongen, het was zeker een geslaagde zondagmorgenbijeenkomst.

Leen Maijstré.